Sokaklarda Yeni Bir Yüz

Kiri köyü pekte güvenli bir köy değildi açıkcası.Ama Ryo için bunun bir önemi yoktu.Evinden meydana doğru gittiğinde sis yoğunlaşıyordu.Babası evlerini sisin en az bulunduğu noktalardan birinden almıştı.Babasının bir nevi ışık takıntısı vardı.

Ryo etrafa pek aldırış yapmaksızın ilerliyordu.Bir elinde meyvesini yiyordu,bir elinde ise kunaisini çeviriyordu.Meydana vardığında ortalıkta pek kimse yoktu.Bir kenara çömelip etrafa seyretmeye başladı.Elindeki meyve bittikten sonra yanındaki aralığa attı.Sonra sırtındaki çantayı çıkartıp yanına koydu.Böylece sırtını taş duvara dayayabildi.Çantasından insan ilişkileri anlatan bir kitabı çıkardı.Ryo arkadaşsız büyüdüğünden yaşıtlarıyla nasıl konuşacağını bilmiyordu.Akademiye ilk geldiğinde Chunin olana kadar neredeyse kimseyle konuşmamıştı.İçine kapanık biri olmasından ziyade neler diyeceğini bilemiyordu.Etrafa son kez göz gezdirdikten sonra kitabına daldı...

"-İnsanlara gülümseyin.Onlarda size karşılık verirlerse ilişkinizde bir samimiyet doğabilir."
Bu madde dikkatini çekmişti Ryo'nun."Gülümsemek mi?Ben bu iğrenç suratla gülemem bile.Ama denemekte fayda var." dedi ve tebessüm etti.Maddenin devamını okuduktan sonra diğer maddeye geçti.
"-İnsanlara teşekkür edin.Yaptıklarından dolayı mutlu görünmeniz,onları memnun edecektir."
Ryo sesli düşünerek "Teşekkür etmek...Hmm...Bana teşekkür ettirecek birşey yapan şuana kadar olmadı." ve kısa bir süre sustuktan sonra ekledi "Lakin bu asla olmayacağı anlamına gelmiyor".Kitabı okumaya devam etti.

Bir vakit kitabını okuduktan sonra meydanın hareketlendiğini gördü.İnsanlar kendi dükkanlarını açıyorlardı.Köy gözetçilerinden bir grup meydanda bekliyordu.Birkaç dilenci her zamanki yellerinde uyanmış gözüküyorlardı."Sanırım herkes uyandı" diye seslü düşündü Ryo.

Bütün olan bitenler olurken Ryo'nun yanına yaşlı bir adam yaklaştı.Onu rahatsız etmeden yanına çömeldi.Ryo etrafa bakınmaktan yanına yaklaşan adamı fark edemedi bile.Yaşlı adam elini Ryo'nun omzuna atarak "Delikanlı,benimle shougi oynacak kimse yok.Vaktin varsa biraz beyin jimnastiği yapalım?" dedi. Ryo ani bir hareketle başını ona çevirdi.Karşısında yaşlı,zararsız bir adam duruyordu.Ona karşı gülümsüyordu ve bir soru sormuştu.Ryo bir an düşündü ve okuduğu şeyleri yapacaktı.Onun gülümsemesine karşılık Ryo'da gülümsedi.Lakin biraz komik bir ifade olmuştu.Ardından bolca vakti olduğunu hatırladı ve "Tabiki." diye cevap verdi.Yaşlı adam sakin bir tonda "Bunu duyduğuma sevindim.Sabahın bu saatlerinde bu köyde kavga çıkartacak bir adam bile bulamazsın.Dükkanım az ileride.Beni takip et" dedi ve ayağa kalktı.Ryo çantasını hazırlayıp ayağa kalktı ve onu dükkana kadar takip etti.Dükkana vardıklarında Ryo merakına engel olamadı ve hemen sordu "Ne dükkanı bu?". Yaşlı adam ona dönüp "Ramen! Daha önce hiç yemedin mi? diye karşılık verdi.Ryo ne diyeceğini bilemedi ve "Ben...bilmiyorum.Biraz farklı büyüdüm." dedi.Yaşlı adam bir kahkaha atarak "Delikanlı,çok gizemlisin.Bu haldeyken sana aşık olucak kaç kız tanıyorum." dedi ve eliyle Ryo'nun sırtına vurdu.Ryo utanmıştı.Asla bir kız arkadaşı olmadı yada aşkı hissetmedi.

Yaşlı adam dükkanını açarken pek hareretli görünüyordu.Sanki tek eğlencesi bu dükkanı işletmekti.Dükkanı açtıktan sonra Ryo'yu içeri davet etti.Ryo yaşlı adama dönerek adını sordu.Yaşlı adam "Ah,unutmuşum.Adım Jiyuu Tori." diye cevap verdi ve güldü.Ardından dükkanın içerisinde shougiyi hazırladı.Ryo'da onu izlerken "Bende Hatake Ryo." dedi.Tori işini aksatmadan "Memnun oldum Ryo.Seni shougi oynarken daha da iyi tanımak isterdim" dedi ve oyunu hazırladı.Ardından eliyle oturmasını işaret etti.Ryo oturdu ve Tori'ye baktı.Tori hemen kalkıp kapıyı kapatmış ve geri dönüyordu.Kısa bir süre Ryo etrafı inceledi."Sıcak görünümlü bir dükkan" diye düşündü.

Oyunu başlatma sırası Tori'deydi.Tori sakin bir ses tonuyla "Hazır mısın?" dedi.Ryo ise sakin bir tonla "Evet Tori-sama." dedi.Oyun başlamıştı.İlk hamlelerden sonra Tori,Ryo'ya bazı sorular sordu.Oyun esnasında pek bir engel olmadı ama yaşlı adamın Ryo'yu çok merak ettiği belliydi.Oyunun ortalarına doğru gelinmişti.Tori "Kaç yıldır babanla geziyorsun ?" diye Ryo'ya sordu.Ryo ise "Annem öldüğünden beri babamla geziyorum.O iyi bir tüccardı.Özellikle limanlarda çok iş yapıyordu.Kendisi aynı zamanda kitap yazarıdır." diye cevap verdi.Tori'nin sol kaşı kalktı ve "İlginç bir durum" diye karşılık verdi.Oyun sırasında iki tarafta çok iyi oynuyordu.Özellikle Ryo'nun hareketlerini Tori büyük bir dikkatle izliyordu.

Oyun bittiğinde galip taraf Tori olmuştu.Ryo kendini tutamayıp "Tori-sama,nasıl başardınız? Neredeyse tüm taşlarınızı esir ettim.Lakin siz hiç kendinizi yormadan oyunun yönünü değiştirdiniz.Bunu nasıl planladınız?" dedi.Tori bir kahkaha atarak "İlk olarak senden daha yaşlıyım.Çok rakip gördüm.Hepsinin nasıl hamleler yaptığını ezberledim.Ben sandığından daha çok shougi oynarım.Bu köyde yapılan shouji turnuvalarında daima galip gelmiştim.Aynı zamanda ben karşımdakinin bir sonraki hamlesini tahmin edebiliyorum.Oynarken farketmişsindir.Senin hareketlerini daima pür dikkat takip ettim." dedi ve ekledi "Fakat şu var ki Ryo...Sen gerçekten bu oyunda iyisin.Hiç görmediğim bir şekilde oynadın,böylece ilk başlarda senin hareketlerini anlayamadım.Sana bu oyunu kim öğretti?". Ryo iç çekerek "İlk başlarda babam temelini öğretti.Ardından hep kitaplarla öğrendim." dedi.Tori o andan itibaren bu gencin çok kitap okuduğunu anladı ve "Kitapları seviyorsun sanırım.Depoda bir yığın kitap var.İstediğin zaman gelip alabilirsin.Karnın acıktı mı?Benim acıktı.Sana bir ramen hazırlayayım." dedi.Ayağa kalkıp mutfağa gitti.Ryo'da olduğu yerde doğrulup biraz etrafa göz gezdirdi.O sırada Tori'ye dönüp "Tori-sama,biraz kendinden bahseder misin? dedi.Tori biraz duraksadı ardından işine devam etti.Malzemeleri çıkartırken söze girdi "Ben burda doğdum ve aile geleneği olan ramen dükkanını işletiyorum.Zamanında Konoha'lı birinden mükemmel bir ramen tarifi almış babam.O günden beri ramenimiz mükemmeldir.Annem ve babam ben evlendikten sonra vefat ettiler.Karıma gelince,ölümünün üzerinden tam 7 yıl geçti.O zamandan beri yalnız yaşıyorum.Bir silah kullanamam ama iyi yemek hazırlayım ve shougide yenilmezim" dedi ve bir kahkaha attı.Ardından ekledi "Ryo,ben merak edilcek bir insan değilim.Ama sende diğerlerinden farklı birşeyler var.Zeki birisin.Oyuna beni bayağı zorladın.Yaşın kaçtı?". Ryo mutfağa yaklaşarak cevap verdi "19,aynı zamanda ben bir chuninim.".Tori yanlışlıkla elini kesti ve bir bezle parmağını temizledi."Demek bir chuninsin.Biraz fazla büyük değil misin?" diye sordu.Ryo'nun cevabı gayet netti "Chunin sınavlarına geç girdim.Ondan biraz yaşım büyük.".

Tori ramenleri hazırlamıştı ve tabağı Ryo'nun önüne koydu.Ardından "Gizemli birisin Ryo...Seni gerçekten sevdim.Uzun zaman gezdiğine göre kaç yıldır bu köydesin? Aynı zamanda nasıl bu köye kabul gördün?" diye sordu.Ryo durdu.Düşünmeye başladı.Nasıl açıklayacağı konusunda hiçbir fikri yoktu.Ama denemeye karar verdi."Annem ve babam buralı.Bende burda doğdum ama annemi kaybedince babam beni yanına aldı.Ardından işlerine bir süre ara verdi.Beni akademiye yazdırdı.Şimdi ise tekrar gitti.Şuan yalnız yaşıyorum." dedi.

Tori pür dikkat Ryo'u dinliyordu.Bu genç adam onun çok hoşuna gitmişti.Ramenini yerken "Kaybettiğim oğlum gibi" diye düşündü."Fiziksel olarak değilde,iç benliği oğlumu hatırlattı bana" diye iç geçirdi.Ryo'nun tabağının bittiğini görünce "Bir tabak daha ister misin?" diye sordu.Ryo ise "Teşekkür ederim Tori-sama.Ama doydum.Herşey için teşekkürler" dedi ve gülümsedi.Gülümserken yine komik bir ifadeye dönüştü o suratındaki soğukluk.Tori hem ifadesine hemde kibarlığına güldü ve "Ryo,kendini kasmana gerek yok.Çok resmi kelimeler kullanıyorsun.Aynı zamanda zorla gülmene gerek yok." diye ekledi.Ryo dona kaldı.Zorla güldüğü o kadar mı belliydi? Tersini söyleme çalıştı ama Tori'yi inandıramadı.Tori ona bakarak "Benim yanımda doğal davran,lütfen" dedi ve elini sırtına koydu.Ryo kafasını yere eğdi ve izin isteyerek ayrılmak istedi.Tori'ye bugün biraz dolaşmak istediğini anlattı.Yaşlı adam "Tabiki Ryo,ara sıra uğra.Biraz shougi oynarız.Yalnız bir adamım ben.Kitaplara gelince...onları istediğin zaman alabilirsin" dedi ve Ryo'yu uğurladı.

Ryo dükkandan çıktıktan sonra sisin içine yürümeye başladı.Şimdi ormana gidiyordu.Biraz kafasını dinleyecekti.Aslında düşünecek çok şeyi vardı.Yeni tanıştığı ihtiyardan başlayabilirdi."Gerçekten mükemmel biri..." diye iç geçirdi. O sırada Tori kendi dükkanında "Gerçekten oğlum gibiydi..." diye iç geçirdi.Ardından eski bir kutudan oğlunun resmini çıkardı.Gözleri dolmuştu...